ΛΑΤΙΝΙΚΗ ΔΡΑΜΑΤΙΚΗ ΠΟΙΗΣΗ

Κωδικός μαθήματος
13ΚΦ5_15
Μονάδες ECTS
5
Εξάμηνο
Εξάμηνο ΣΤ
Κατηγορία μαθήματος
Κατεύθυνση
Κλασική Φιλολογία
Διδάσκων καθηγητής

Α. ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ

Περιγραφή μαθήματος
ΓΕΝΙΚΑ
ΑΥΤΟΤΕΛΕΙΣ ΔΙΔΑΚΤΙΚΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ σε περίπτωση που οι πιστωτικές μονάδες απονέμονται σε διακριτά μέρη του μαθήματος π.χ. Διαλέξεις, Εργαστηριακές Ασκήσεις κ.λπ. Αν οι πιστωτικές μονάδες απονέμονται ενιαία για το σύνολο του μαθήματος αναγράψτε τις εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας και το σύνολο των πιστωτικών μονάδων ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΕΣΩΡΕΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ
  3
Προσθέστε σειρές αν χρειαστεί. Η οργάνωση διδασκαλίας και οι διδακτικές μέθοδοι που χρησιμοποιούνται περιγράφονται αναλυτικά στο (δ).  

ΤΥΠΟΣ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ

γενικού υποβάθρου, ειδικού υποβάθρου, ειδίκευσης

γενικών γνώσεων, ανάπτυξης δεξιοτήτων

 Ειδίκευσης

ΠΡΟΑΠΑΙΤΟΥΜΕΝΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ:

 

 ΟΧΙ
ΓΛΩΣΣΑ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ και ΕΞΕΤΑΣΕΩΝ: ΕΛΛΗΝΙΚΗ
ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΠΡΟΣΦΕΡΕΤΑΙ ΣΕ ΦΟΙΤΗΤΕΣ ERASMUS ΝΑΙ
ΜΑΘΗΣΙΑΚΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ
Μαθησιακά Αποτελέσματα

Περιγράφονται τα μαθησιακά αποτελέσματα του μαθήματος οι συγκεκριμένες γνώσεις, δεξιότητες και ικανότητες καταλλήλου επιπέδου που θα αποκτήσουν οι φοιτητές μετά την επιτυχή ολοκλήρωση του μαθήματος.

Συμβουλευτείτε το Παράρτημα Α

Περιγραφή του Επιπέδου των Μαθησιακών Αποτελεσμάτων για κάθε ένα κύκλο σπουδών σύμφωνα με το Πλαίσιο Προσόντων του Ευρωπαϊκού Χώρου Ανώτατης Εκπαίδευσης

Περιγραφικοί Δείκτες Επιπέδων 6, 7 & 8 του Ευρωπαϊκού Πλαισίου Προσόντων Διά Βίου Μάθησης και το Παράρτημα Β

Περιληπτικός Οδηγός συγγραφής Μαθησιακών Αποτελεσμάτων

 

Μαθαίνουν να προσδιορίζουν το λατινικό δράμα, κωμικό και τραγικό, καθώς και τους παράγοντες που οδήγησαν στη γένεση και την εξέλιξη του είδους.

Μαθαίνουν να αναγνωρίζουν τα χαρακτηριστικά των επιμέρους είδη του λατινικού δράματος και να τα αξιοποιούν για τη μελέτη των τραγωδιών του Σενέκα.

Κατανοούν δραματικά κείμενα του Σενέκα από το πρωτότυπο και από μετάφραση.

Συγκρίνουν τη ρωμαϊκή (σενεκανή) τραγωδία με την αττική αλλά και τα θεατρικά κείμενα της νεότερης εποχής.

Μαθαίνουν να αναλύουν τη δραματική τεχνική (πλοκή-ήθος-λέξις).
Γενικές Ικανότητες
Λαμβάνοντας υπόψη τις γενικές ικανότητες που πρέπει να έχει αποκτήσει ο πτυχιούχος (όπως αυτές αναγράφονται στο Παράρτημα Διπλώματος και παρατίθενται ακολούθως) σε ποια / ποιες από αυτές αποσκοπεί το μάθημα;.

Αναζήτηση, ανάλυση και σύνθεση δεδομένων και πληροφοριών, με τη χρήση και των απαραίτητων τεχνολογιών

Προσαρμογή σε νέες καταστάσεις

Λήψη αποφάσεων

Αυτόνομη εργασία

Ομαδική εργασία

Εργασία σε διεθνές περιβάλλον

Εργασία σε διεπιστημονικό περιβάλλον

Παράγωγή νέων ερευνητικών ιδεών

Σχεδιασμός και διαχείριση έργων

Σεβασμός στη διαφορετικότητα και στην πολυπολιτισμικότητα

Σεβασμός στο φυσικό περιβάλλον

Επίδειξη κοινωνικής, επαγγελματικής και ηθικής υπευθυνότητας και ευαισθησίας σε θέματα φύλου

Άσκηση κριτικής και αυτοκριτικής

Προαγωγή της ελεύθερης, δημιουργικής και επαγωγικής σκέψης

……

Άλλες…

…….

 

Αναζήτηση, ανάλυση και σύνθεση δεδομένων

Λήψη αποφάσεων

Αυτόνομη εργασία

Ομαδική εργασία

Εργασία σε διεπιστημονικό περιβάλλον

Σεβασμός στη διαφορετικότητα και στην πολυπολιστιμικότητα

Άσκηση κριτικής

 
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ
Τίτλος ενότητας Βιβλιογραφία Σύνδεσμος παρουσίασης
H γένεση και η ανάπτυξη του δράματος στην αρχαία Ρώμη. Pωμαϊκή τραγωδία και θεάματα. Η ελληνική επίδραση. Τα ειδολογικά χαρακτηριστικά της fabula και της ρωμαϊκής τραγωδίας. Το φιλοσοφικό υπόβαθρο της τραγωδίας του Σενέκα.

Tarrant, R.J. 1978. «Senecan drama and its antecedents», HSCPh 82: 213-263

Tarrant, R.J. 1995. «Greek and Roman in Seneca’s Tragedies», HSCPh 97: 215-30. Boyle, A.J. 2006. Roman Tragedy, London.

Goldberg, S.M. 1996. «The Fall and Rise of Roman Tragedy», TAPhA 126: 265-286. Pratt, Ν. Τ. 1983. Seneca’s Drama, Chapel Hill

  
A’ πράξη. Ο μονόλογος του Οιδίποδα (1-81). Ο μύθος του Οιδίποδα.

Davis, P.J., 1991, «Fate and Human Responsibility in Seneca’s ‘Oedipus’». Latomus 50.1, 150-163

Vernant, J-P, Μύθος και Τραγωδία στην αρχαία Ελλάδα, τόμος Α’. Μτφρ. Στ. Γεωργούδη. Αθήνα 1988, κεφ. 4 «Ο ‘Οιδίπους’ χωρίς σύμπλεγμα»

Mazzoli, G.C., 1998. «Les prologues des tragédies de Sénèque», Pallas 49, 121-134

  
Α’ πράξη. Η παρέμβαση της Ιοκάστης (81-109). Ο Οιδίπους και το πρότυπο του ηγεμόνα. Ο λοιμός: η περιγραφή του Χορού (α’ χορικό) σε σύγκριση με εκείνη του Οιδίποδα στο μονόλογο.

Braden G. 1970, «The rhetoric and psychology of power in the dramas of Seneca»,

Arion 9, 5-41.

Pisi G. 1989, La peste in Seneca tra scienza a letteratura, Parma, Università degli studi di

Parma.

Davis P. J. 1993, Shifting song : the chorus in Seneca’s tragedies, Hildesheim & New

York, Olms-Weidmann.

  
Β’ πράξη. Ο Κρέων φέρνει το δελφικό χρησμό (202-247). Frank, M., 1995. «The Rhetorical Use of Family Terms in Seneca’s “Oedipus” and “Phoenissae”». Phoenix 49.2, 121-130  
Β’ πράξη. Η αδυναμία του Τειρεσία να ερμηνεύσει το χρησμό (288-320 & 384-402)

Bettini M. 1984, « Lettura divinatoria di un incesto (Seneca Oed. 366 ss.) », Materiali e

discussioni per l’analisi dei testi classici 12, 145-159.

DeBrohun, J.B., 2017. «Tragic Contaminatio and Polluted Sacrifice in Seneca’s Oedipus», Ramus 46.1-2, 35-57

Busch, A., 2007. « ‘Versane Natura Est?’ Natural and Linguistic Instability in the Extispicium and Self-Blinding of Seneca’s Oedipus», CJ 102.3, 225-267

  
Β’ χορικό. Ύμνος στο θεό Διόνυσο. Ο ρόλος των χορικών στη σενεκανή τραγωδία.

Stevens, J.A., 1999. «Seneca and Horace: Allegorical Technique in Two Odes to Bacchus (Hor. "Carm." 2.19 and

Sen. "Oed." 403-508)», Phoenix 53.3-4, 281-307

  
Γ΄πράξη. Διάλογος Κρέοντα και Οιδίποδα πριν (509-529) την αφήγηση της νεκυομαντείας. Νεκυομαντεία α’ μέρος (530-558)

Palmieri N. 1989, «Alia temptanda est via: allusività e innovazione drammatica

nell’Edipo di Seneca», Materiali e discussioni per l’analisi dei testi classici, 23,

p. 175-189.

  
Γ΄Πράξη. Νεκυομαντεία β΄μέρος (560-618)    
Γ΄Πράξη. Νεκυομαντεία γ’ μέρος (619-658). Διάλογος Οιδίποδα και Κρέοντα μετά την αφήγηση της νεκυομαντείας (659-708). Mader G. 1993, «Tyrant and tyranny in act III of Seneca’s Oedipus», GB 19, 103-128.  
Δ΄πράξη: διδασκαλία από μετάφραση    
Ε’ πράξη: διδασκαλία από μετάφραση

the ‘Fitting Punishment’ in Seneca’s Oedipus», Hermes, 123.3, 303-319.

  
Στ΄πράξη: διδασκαλία από μετάφραση. Ανακεφαλαίωση.

Lefèvre E. 1981, « L’Edipo di Seneca. Problemi di drammaturgia greca e latina »,

Dioniso, 52, 243-259.

  
ΔΙΔΑΚΤΙΚΕΣ και ΜΑΘΗΣΙΑΚΕΣ ΜΕΘΟΔΟΙ - ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ
ΤΡΟΠΟΣ ΠΑΡΑΔΟΣΗΣΠρόσωπο με πρόσωπο, Εξ αποστάσεως εκπαίδευση κ.λπ. Πρόσωπο με πρόσωπο
ΧΡΗΣΗ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΩΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑΣ ΚΑΙ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΩΝΧρήση Τ.Π.Ε. στη Διδασκαλία, στην Εργαστηριακή Εκπαίδευση, στην Επικοινωνία με τους φοιτητές Χρήση ΤΠΕ στη Διδασκαλία, στην Επικοινωνία με τους φοιτητές

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ

Περιγράφονται αναλυτικά ο τρόπος και μέθοδοι διδασκαλίας.

Διαλέξεις, Σεμινάρια, Εργαστηριακή Άσκηση, Άσκηση Πεδίου, Μελέτη & ανάλυση βιβλιογραφίας, Φροντιστήριο, Πρακτική (Τοποθέτηση), Κλινική Άσκηση, Καλλιτεχνικό Εργαστήριο, Διαδραστική διδασκαλία, Εκπαιδευτικές επισκέψεις, Εκπόνηση μελέτης (project), Συγγραφή εργασίας / εργασιών, Καλλιτεχνική δημιουργία, κ.λπ.

 

Αναγράφονται οι ώρες μελέτης του φοιτητή για κάθε μαθησιακή δραστηριότητα καθώς και οι ώρες μη καθοδηγούμενης μελέτης σύμφωνα με τις αρχές του ECTS
Δραστηριότητα Φόρτος Εργασίας Εξαμήνου
Διαλέξεις 13
Καδοδηγούμενη μελέτη κειμένου 26 (2x13)
Προσωπική μελέτη 13 (1x13)
Μετρικές ασκήσεις 13 (1x13)
Γραπτή εξέταση 58,5 (3x13x1,5)
   
   
   
   
Σύνολο Μαθήματος 124

ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΦΟΙΤΗΤΩΝ

Περιγραφή της διαδικασίας αξιολόγησης

Γλώσσα Αξιολόγησης, Μέθοδοι αξιολόγησης, Διαμορφωτική ή Συμπερασματική, Δοκιμασία Πολλαπλής Επιλογής, Ερωτήσεις Σύντομης Απάντησης, Ερωτήσεις Ανάπτυξης Δοκιμίων, Επίλυση Προβλημάτων, Γραπτή Εργασία, Έκθεση / Αναφορά, Προφορική Εξέταση, Δημόσια Παρουσίαση, Εργαστηριακή Εργασία, Κλινική Εξέταση Ασθενούς, Καλλιτεχνική Ερμηνεία, Άλλη / Άλλες

Αναφέρονται ρητά προσδιορισμένα κριτήρια αξιολόγησης και εάν και που είναι προσβάσιμα από τους φοιτητές.

 

Γραπτή εξέταση (Ερωτήσεις σύντομης απάντησης & δοκιμιακής ανάπτυξης)

Ελληνική

Γνώση της δομής και του περιεχομένου της τραγωδίας Oedipus του Σενέκα. Γνώση των βασικών στοιχείων της αρχαίας δραματικής ποίησης. Γνώση του τραγικού ύφους και του φιλοσοφικού στοχασμού του Σενέκα.
ΣΥΝΙΣΤΩΜΕΝΗ-ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

 

Bartsch, Sh. και A. Schiesaro 2015 (επιμ.), The Cambridge Companion to Seneca. Cambridge.

Beacham. R.C. 1992. The Roman Theatre and Its Audience. Cambridge, Mass.

Boyle, A.J. 1997. Tragic Seneca. An Essay in Theatrical Tradition, London.

Boyle, A.J. 2006. Roman Tragedy, London.

McDonald, M. και J. M. Walton 2011 (επιμ.), Οδηγός για το αρχαίο ελληνικό και ρωμαϊκό θέατρο, Αθήνα.

Εκδόσεις του Οιδίποδα

Boyle A. J., Seneca. Oedipus, edited with introduction, translation and commentary by A. J. Boyle, Oxford University Press, 2011.

Chaumartin F.-R., Sénèque, Tragédies, Tome II. OEdipe, Agamemnon, Thyeste, Paris, Les Belles Lettres, CUF, 2002.

Fitch J. G., Oedipus ; Agamemnon ; Thyestes ; Hercules on Oeta ; Octavia, edited and translated by John G. Fitch, Cambridge (Mass.), London, Harvard university press, 2004.

Giardina G., Lucio Anneo Seneca. Tragedie II, Edipo, Agamennone, Tieste, Pisa, Roma, F. Serra, 2009.

Paduano G., Lucio Anneo Seneca. Edipo, Milano, Rizzoli, 1993.

Töchterle K., Lucius Annaeus Seneca Oedipus. Kommentar mit Einleitung, Text und Übersetzung, Heidelberg, C.Winter, 1994.